Bir sabah depremin ardından
Sözler söylendi kadınlara dair
Karton mermiler taşındı cepheye
Bağlamada neşe ve hüzün gitardan
Avuçlara mor, kırmızı kan yürüdü
Protokol hizasından.
Şövalede yüzler bekliyor kurdelenin arkasında
Siyah ceketli belli belirsiz kadınlar
Ama belli, belli ki abiye maraş işi.
Mozart yoksa fonda
Neden kanepelere diş geçmiyor
Ve işte kareler dar geliyor gülümsemelere
Çelenklerden mi düşmüş
Sütçünün kanatlarındaki çiçekler
Seğmenler
Neredeler…
Eşikte yol kırıldı sonra
Kıvrıldı çay tarlalarına
Ve dilsiz kaya mezarlarına
Kat kat ölüler,
Çelik kapılı mahzen,
Çivinin çektiği çile
Not düşüldü davetiyelere
Fotoğraf çekmek yasak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder