Bank denize nazır bir armağan
Kalkıp yürüdü iki kişi
Unutulmuş bir çiklet kabı ardında
Gülüyor dudakları iki yandan
Belli dokunulmamış henüz
Okuyorum telaşla ve sıkıyorum sımsıkı
Falezlere seğirtiyorum
Güneş saatine bakıyor çalı gölgesinde
Az, az önceydi diyor rüzgâr
Sırtında kırbaçları hissetmeyen at gibi
— Kaç kişi?
—İki
Ne mutlu!
—Hayır, biri gölgesi
Ah... ne kadar çabuk
İnsan okumaz mı?..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder